Ardennen Outdoor 3

09-10-2007
Tijdens de voorbereiding van deze korte vakantie wees een schoonzusje ons op het plaatsje Wéris bij Durbuy (B), waar een aantal dolmen en menhirs in de omgeving liggen. (bedankt Ria)
Nu heb ik wel vaker menhirs gezien, maar het idee, dat vlak bij je vakantieverblijf een aantal van deze mysterieuze megaliten liggen had gelijk mijn belangstelling.

Deze megaliten ligggen enige kilometers van elkaar vandaan verspreid in de omgeving, en door het plaatselijke (megaliten) museum zijn er wandelroutes uitgezet langs de megaliten. Ook nu is het schitterend weer. De wandeling voert ons eerst naar een dolmen (hunebed) met daarbij een aantal menhirs “Dolmen van Weris”. Van daar uit gaat het naar de Danthine Menhir, zo’n 3 meter hoog, langs de kant van de weg. (vroeger in de akkers, maar lastig voor de boeren, dus verplaatst). De volgende groep (dolmen van Oppagne) is ook weer een dolmen met een vijftal menhirs ( waarvan één omgevallen) . Hier hebben we in het heerlijk zonnetje gepicknickt. De volgende groep is een groep van 3 menhirs in een akker.

Vandaaruit terug naar het dorpje Wéris. Als we hier aankomen is het al gauw half 3. In het dorpje bezoeken we nog een museum en bezoekerscentrum over de megaliten en de Neolitische bouwers daarvan. Later op de middag nog een geocache gelopen naar 2 andere megaliten in de omgeving. De grootste,de Pierre Haina is wit met witte verf overgoten. Onze eerste ingeving is dat dit baldadige vernielzucht was, maar volgens de beschrijvingen bij de wandelroute is die witte verf er heel bewust aangebracht: Op 21 juni komt de zon, vanaf de dolme d'oppagne gezien boven de witte pierre haina op. Deze zonne "event" wordt (in navolging van onze verre voorvaderen) nog jaarlijks gevierd, vandaar de witte verf.

Ardennen Outdoor 2

08-10-2007
Vandaag hebben we een vol programma- veel buiten had ik het niet gezegd ?
Als eerste staat een tocht naar de rotsformaties van l’Herou op het programma, een reeks grillige rotsen in de omgeving van Nadrin. Daarna, rond het middaguur naar La Roche en daarna, van daaruit een auto rondrit in de omgeving van La Roche – Durbuy.

Als we ‘sochtends richting Nadrin rijden is het nog vrij mistig, niet zo gunstig, want voor mooie vergezichten heb je toch helder weer nodig. Maar gaandeweg trekt de mist weg en breekt het zonnetje door. De Rotsformatie van l ‘Herou is een ca 1,5 km lange rotsplaat met stijle wanden, door de Ourthe uitgesneden. De wandeling die wij deden voerde ons eerst langs die stijle rotswanden en vervolgens weer naar beneden naar het waterniveau. Dat was, ondanks enkele klauterpartijen goed te doen, en de afdaling naar het water ging ook wel, hoewel we van de officiële wandelroute waren afgeweken waardoor we veel steiler naar beneden gingen dan strikt noodzakelijk. Alleen uitkijken dat je niet te snel naar beneden ging
of met je voet bleef haken in de bramenstruiken. Maar het laatste deel van de tocht, dat was toch wel even iets anders: Ook nu weer van de officiële route afgeweken, maar nu steil naar boven. Het afdalen ging nog wel, maar het klimmen hier was veel moeilijker, en we gingen van boom tot boom om uiteindelijk, veel later dan gepland, boven uit te komen. Doornat van het zweet.... Van hieruit naar Laroche, waar het inmiddels al ruim na half twee was voordat we aan de lunch zaten. Heerlijk op het buitenterras in het zonnetje.......
Het zal rond drie uur geweest zijn dat we aan onze autotour door de omgeving begonnen, een rondrit van zo’n 95 kilometer langs leengoederen, kastelen en kasteelruïnes. Maar wat mij betreft (en ook wat Annie betreft) hadden we het mooiste deel van de dag al achter de rug: de (survivalachtige) tocht over de rotsen van l ‘Herou.

Ardennen Outdoor 1

07-10-2007
Vandaag zijn we voor een korte herfstvakantie afgereisd naar Houffalize in de Belgische Ardennen. De weergoden lijken ons gunstig gezind: voor de komende dagen is rustig herfstweer voorspeld met de nodige uren zon. Prachtig, want we willen deze korte vakantie zo veel mogelijk buiten zijn, de natuur in. Daarom zijn we deze eerste dag ook niet al te laat van huis gegaan, zo kunnen we toch nog een mooie wandeling maken, gecombineerd met een geocache (= “schatgraven”, wat dat is heb ik enkele logs terug nog uitgelegd.)
En zo komt het dat we nog geen 3 uur na ons vertrek onder een prachtig najaarszonnetje in een totaal ander landschap lopen, de heuvels rond Houffalize. Het eerste deel van de tocht gaat het heuvelop, eerst langs buitenweggetjes, maar alengs overgaand in smalle wandelpaden, nu weer eens in het bos, dan weer tussen de weilanden door, maar altijd met verassende landschappen. De cache ligt zo’n beetje op het hoogste punt van de route, en is zo gevonden. Daarna gaat het zo’n 100 meter omlaag tot we op gelijke hoogte met (nou ja, 60 cm hoger dan ) de Ourthe zijn. En ook hier fraaie plaatjes met alle herfstkleuren die je je maar kan bedenken. De avond brengen we door in het restaurant van (ons) hotel du Commerce.
Geen aanrader wat ons betreft: in het ene oor romantische sfeermuziek uit het restaurant en in het andere oor de rockmuziek uit de keuken.......