10 augustus: zwerven door Zonneberg

File....

Al een tijdje geleden met Ruud afgesproken om eens samen te gaan berglopen, en nu is het dan zo ver. Onderweg naar Tilburg (waar ik Ruud oppik) hoor ik al op de autoradia dat bij Best,Eindhoven, Valkenswaard en Maastricht files staan, gezamenlijke lengte ca 23 km.Dat ziet er niet goed uit, en bij Ruud op de kamer in routenet een alternatieve route opgezocht via Kalmthout en Geel. Maar ook hier gaat het Mis, Net na Kalmthout komen we in een file terecht en na een half uurtje ( aan de kop van de file) zien we de reden: We kruisen hier een wielerparkoers, en iedere keer als er renners oversteken wordt het verkeer stilgelegd.
Maar ook na deze kruising zijn we er nog niet van af, want verderop loopt een deel van het parkoers over onze weg ! nou ja! Later loopt het verkeer wat beter, en rond een uur of 7 komen we in Maastricht bij de Zonneberg aan.

Zonneberg.

Het is niet echt een drukke avond, ik schat het aantal berglopers niet hoger dan 20.
In de mergelgrotten lopen we eerst naar de kapel. Nou ja, dat is de bedoeling, want om de een of andere reden mis ik een “afslag, en in plaats van bij de kapel uit te komen komen we nu bij een van de “C”- (of was het “D”-) muren uit, helemaal fout dus. Geeft niets, we hebben een kaartje bij, en door dat te volgen komen we even later toch bij de kapel uit. Nu gaan we nog even om de grote kolom heen, die is interessant vanwege de vele kunstuitingen, aardig voor Ruud. Vandaaruit gaan we, Nu mét kaart, nog even naar de “gevangenis”, een gebied met fraaie landschappen en een gemetselde ruimte met een tralieraampje. Dit is voor mij nog redelijk bekend terrein, hier ben ik de laatste keren steeds geweest. Hier houden we een eerste pauze, eten en drinken wat en bekijken de omgeving. Ook plannen we het vervolg van de tocht: we gaan naar de varkenstal, een gebied met zeer onregelmatige gangen en fraaie landschappen. De tocht erheen (alwéér met kaart, zo goed ken ik de berg nog niet….) gaat vanzelf, en na korte tijd staan we bij de gezochte “varkensstal”.

Onregelmatig stelsel.

De gangen liggen op verschillende hoogte, en op de ene plaats zie je plotseling een meter of 8 boven je hoofd een gang uitkomen, en het volgende moment sta je zelf een voor een “gat” van 5 m diep. Hier klauteren naar hogergelegen gangen en kruipen we door lage smalle tunneltjes bovenin het gangenstelsel. Dit deel is ook voor mij nieuw,- spannend-, maar het gaat goed. Na een half uurtje (of was het 3 kwartier) gaan we verder het stelsel in. Zo nu en dan ontmoeten we een groepje soortgenoten: berglopers zoals wij. We lopen maar wat op gevoel nu, zonder al te veel op de kaart te letten. We willen langs de buitenrand van het stelsel richting uitgang lopen, maar soms waan je je aan de buitenrand, en even later zie je in alle richtingen weer lange gangen. Duidelijk niet aan de buitenrand dus. In de verte zien we een van de “D” muren (waar ik eerder “F” verwachtte), en dat geeft je weer voldoende houwvast om verder te trekken. Even toelichten: “C” ;“D”; “E” enz. muren zijn door de mergelgroeve Enci gemetselde muren op punten waar de gangen aan de rand van de ( 40 m ? diepe) mergelgroeve komen. Je kunt dus van de gangen niet in de groeve komen en, omgekeerd niet vanuit de groeve in de gangen. Door de letters die er op zijn geschilderd kun je je altijd oriënteren. Maar het lopen gaat goed. Het valt me op dat Ruud zich makkelijk oriënteert in dit labyrint, beter nog dan ik bijna. We besluiten nog even langs de oven en de pomp te lopen, en vandaaruit naar de uitgang te gaan. Bijna half twaalf als we weer buiten zijn. We doen een hapje bij Mac, daarna zet ik Ruud af in Tilburg, en tegen een uur of 02.15 ben ik thuis. Schitterende tocht, zeker voor herhaling vatbaar.